Smokey, smokey

Candlestick RV Park San Francisco: 70 dollar (via Jan Doets betaald)

Als er een ding is die ik enorm waardeer in de Amerikanen, dan is het wel hun inzet bij grote erge gebeurtenissen. Ze lijken zich in grote getalen aan te melden om dekens te verzamelen en eten te geven als er iets gebeurd zoals 9/11 en overstromingen. Zo'n beeld kreeg ik weer bij het zien van diverse spandoeken waarop de bevolking de brandweermannen en -vrouwen bedankten voor hun inzet om de bosbranden in en vlakbij Yosemite te blussen. Ik zie dat in Nijkerk city nog niet zo snel gebeuren.

Die branden die nu onder controle zijn, hebben weken geduurd en de schade is te zien. Grote stukken zwartgeblakende bomen kwamen we op onze terugreis tegen. De rook roken we nog, soms zagen we nog wat smeulen. Bij vermelding ervan blijkt dat dat pas echt uit gaat als de sneeuw komt. Moet je nagaan hoe heet dat vuur geweest moet zijn! Helaas komen we ook de naamsvermelding van 19 moedige brandweerlieden tegen, zij zijn 's avonds niet meer thuisgekomen... Bij het zien van de leeftijden is het echt even slikken, de helft was de 25 nog niet gepasseerd. Ik had het gevoel dat we met respect voor hun werk en ontzag voor wat vuur kan doen langs al die zwarte bomen reden.

Een heel ander smokey verhaal was het vervolg van ons al-niet-echt-vlottende bbq. Die rookte wel, maar opwarmen ho maar. Dus heel 'gezellig' was Peter de hamburgers binnen aan het bakken terwijl Igor het vuur opstookte voor de ribbetjes. Helaas bleek een laatste keer omdraaien fataal te zijn voor de ribbetjes. Het dook de afgrond in richting as en kolen. En je realiseert je pas hoe erg dit voor onze mannen was als je weet dat zij al dagen hier naar uitgekeken hadden, samen de supermarktschappen afgestruind waren om hun perfecte ribbetje (haal gerust dat 'betje' er maar af trouwens) te kopen.
Gelukkig barste Peter in lachen uit, anders had het wellicht nog wel een vriendschap gekost :-) We hopen dat de geur van die ribbetjes in de vuilnisbak niet gezorgd heeft voor een extra aanloop van beren op de camping...

En dan...ben je een keer op tijd op de camping, blijkt die hele camping een grote domper te zijn. De vermelde wasstraat was er niet (dank je wel Jan Doets), dus we moesten zelf boenen, de gedachte aanwezigheid van het zwembad was een fata morgana en er was ook echt niks noppes nada in de buurt te doen. En, we hadden zowaar 1 sleutel om naar de mannen- EN vrouwen wc/douches te gaan, gelukkig werkte het internet wel en was het gratis. Nog een gelukje was dat we een parkeerplaats 's avonds in de buurt van een restaurant konden vinden zodat we die vakantie die nu alweer voorbij is, hebben kunnen afsluiten op zijn Italiaans!

Het was weer fantastisch, we hebben genoten, tis weer tijd voor realiteit-groetjes van ons vier (tenminste, ik neem aan dat ik voor allevier mag spreken :-))