Hoe wij onze kerst doorbrengen hier…very merry!

Er is zoveel te vertellen, dus ik ga even bedenken waar te beginnen. Een ding komt behoorlijk overeen met Kerst thuis en dat is het vele eten :-) Hier wel geen gourmetten, maar BBQ-en met grote stukken vlees :-)

Op kerstavond (de 24e) hebben we pannenkoeken gegeten, zelfgebakken altijd het lekkerst en gezeten voor de tent in het late zonnetje is zeker geen slechte lokatie. En pannenkoeken gaan er sowieso goed in na een snelle tocht over het water. Deze keer laat ik de activiteit over aan Igor en Lubette, want ik in een boot is geen goede combinatie :-S Vooral als het een hele snelle boot is :-S De twee Volvo motoren (blijkbaar zegt dat genoeg :-)) scheuren de jetboot van hier naar ‘hole in the rock’ en terug en als ik twee lachende gezichten zie bij terugkomst weet ik dat ik toch wel iets gemist heb. Ze hebben namelijk ook dolfijnen gezien! Gelukkig begint Igor steeds beter te fotograferen :-p en kan het zelfs bewijzen!
Na het afwassen (van de pannenkoekenmaaltijd), ondanks dat de campings hier keukens hebben, is een vaatwasser ver te zoeken ;-), hebben we bij de buren (vaste bewoners van de camping) aangeschoven voor een glaasje wijn. Nu hadden zij er al een paar teveel op, dus na enkele Maori liedjes en een kapotte gitaar houden wij het beleefd voor gezien ;-)

Op eerste Kerstdag gaan Lubet en ik naar de allereerste kerk van Nieuw-Zeeland voor de familie kerstdienst. De kerk is zelfs nog kleiner dan die in Wouterswoude en de dienst is zelfs gedeeltelijk in Maori (gelukkig vertalen ze het voor ons ;-)). Het vreemde van Kerst in de zon is toch wel dat je zonder bevriezingsverschijnselen een duik in het water kan nemen. We nemen het er dus maar even van ;-)
De BBQ later wordt voorafgegaan met een aperitiefje van Nieuw-Zeelandse ‘champagne’, Italiaanse salami, Mexicaanse salsa chips, waarschijnlijk lokaal lookbrood en Nederlandse stroopwafels! De Engelse worstjes, Nieuw-Zeelandse lamshamburgers en gebakken aardappeltjes op de BBQ smaken ook erg goed :-D En het toetje a la Lubette maakte het compleet! Het verbaast me dus dat ik de volgende ochtend vroeg een knorrende maag heb :-S

En vroeg was het … toen de wekker om 5.45u ging… Vandaag hebben we het plan gevat om richting Cape Reinga (ver weg dus) te rijden. We nemen de eerste ferry naar de overkant en ons ontbijt is op een heel stil plekje waar zelfs de vissers nog op een oor liggen. Lubette rijdt een groot gedeelte op highway 10 en weet inmiddels dat een snelweg niet altijd snel te berijden is ;-) Grote supermarkten zijn nauwelijks te vinden, dus een klein beetje omrijden is noodzakelijk om de komende dagen niet al te hongerig door te komen. Geen probleem als we ook een Warehouse zien, dit warenhuis heeft zo goed als alles en blijkbaar deze dag ook voor spotprijzen, want we komen nauwelijks binnen. Nu hebben Igor en ik het gemunt op een wetsuitshirt zodat we ook in koud water wat comfortabeler kunnen spatteren :-) dus we wringen ons naar binnen en scoren inderdaad met korting twee shirts! Lubette vindt weer iets zonder korting, maarja, als al je zonnebrillen kapot gaan, heb je nu eenmaal vervanging nodig.

Cape Reinga is het uiterste noordelijke punt van het vaste land. Hier ontmoeten de twee oceanen elkaar. De Maori geloven dat vanaf dit punt de zielen vertrekken naar het hiernamaals. Dit gaat blijkbaar niet zomaar, want de ziel moet zich eerst tweemaal wassen en via een trapje bij de enige boom op de rots vertrekken zij dan voorgoed.
Het uitzicht geeft zicht op een paar strandjes en dat brengt je toch wel op ideeen he ;-) Dus we vertrekken naar een baai met een lange naam voor onze lunch om daarna te spelen in de (behoorlijk hoge) golven! Aan het einde van de dag wordt deze activiteit door ons drieen volmondig bekroond tot het leukste van die dag :-D

Het zwemmen was nog niet vermoeiend genoeg, dus we begeven ons naar de hoge zandduinen voor een snel ritje op een bodyboard. We namen niet genoeg met het oefenheuveltje, maar kwamen onze hartslag behoorlijk tegen toen we de grote, hoge duin opklommen. Dus na twee zoevende ritjes (mond dicht als je niet zandtaart als tussendoortje wilt hebben) zijn we alledrie buiten adem, haha

Helaas geen zonsondergang op Ninety Mile Beach (er is lichte bewolking), maar een snelle blik op dat lange strand is natuurlijk noodzakelijk als je al zover gereden hebt. Het strand is niet zoals de naam zegt 90 mile, maar iets rond de 60. De maximale snelheid is zoals altijd…. 100 km/u! Maar alleen voor 4x4’s mogen dit lastige strand oprijden, dus wij houden het dus inderdaad bij een snelle blik. Net voordat we 14 uur onderweg zijn, nemen we nog een cappuccino en een warme chocolademelk met uitzicht over het strand :-) Het was een fantastische dag!

Enfin, vandaag dus uitslapen geblazen (voor Lubette wiens tent in de zon staat niet echt, hihi) en lekker niets doen. De bewolking is helaas gebleven, alhoewel het nog steeds niet koud is. Morgen is alweer het einde van onze trip in het verre noorden en vertrekken we voor een lange tocht richting Papamoa! Daar zijn onze kerstcadeautjes blijkbaar al aangekomen bij Shannon haar ouders. Dus we weten al wel zo’n beetje wat we dinsdag gaan doen ;-)

Zonnige groetjes uit Russell