Oef, pff, steun, kreun...

En dat is niet het geluid van de fiets…

Dat gras op de camping blijft inderdaad dor met die regenbuitjes ‘s avonds en ‘s nachts. Bomen slurpen dat water direct op, dus als je om half zeven naar bed zou gaan, dan weet je gewoon niet dat het geregend heeft… Wij moeten met eten koken en eten dus gewoon de paraplu’s opzetten :-)

Wanaka is geliefd bij iedereen die Queenstown fantastisch vindt en ook bij iedereen die niets van de extreme sporten van Queenstown moet hebben. Kortom, een prima lokatie om een paar dagen te vertoeven. Wandelen zit er nog niet in, want die blaar op mijn hak blijft me bezighouden. Winkelen is ook niet de moeite waard en zwemmen hebben we afgeleerd in dat koude water op het zuid-eiland :-( Dusss… tijd om ook voor mij op de mountainbike te stappen. Er is een mountainbike bos met leuke routes en stunts (die laat ik gerust links liggen hoor) en op vrijdag zetten we dus de helm op.

Nu weten de mensen thuis al dat ik fietsen graag doe, maar alleen als het mij van A naar B brengt binnen de twintig kilometer. En een of misschien twee viaducten kunnen mijn benen nog wel aan. Maar dat bos ligt op een heuvel en we moeten dus vanaf de waterkant omhoog. Waar is nog te vraag, want ondanks dat het leuk kijken is in de nieuwe villawijk, vinden we de ingang naar dat ‘…’ bos niet! Dus weer terug naar beneden en later via natuurlijk de goede route wel in de goede richting te fietsen. Het pad is nauwelijks fietsbaar te noemen en naar links kijken is niet een goede optie met de afgrond recht naar beneden (wie vindt dit nu leuk?! :-S haha) Via nog een paar keer bijna dat bos in kunnen rijden, maar nog niet, vinden we EINDELIJK de goede route. Inmiddels twee uur verder, dus nadat ik het bijna begeef heb ik echt een boterham met choco pasta nodig ;-) Igor blijft op de weggetjes omhoog achter bij mij, maar blijkt nog adem over te hebben als hij boven aankomt. Ik weet duidelijk nog niet hoe de regels zijn… De routes in het bos komen bij lange na niet overeen met de kaart die we hebben gekocht (het zijn er vier keer zoveel ofzo :-S) maar uiteindelijk vinden we een leuk pad naar beneden en na bijna vier uur op dat zadel komen we lekker warm aan op de camping.

De dag dat we de fietsen nog niet konden meenemen, besluiten we Puzzling World te vereren met ons bezoek. Wat lijkt op kinderspel, is zeker weten gemaakt voor volwassenen. De illusie kamer, de ik-volg-je-overal-waar-je-bent kamer (ligt lekker in de mond he ;-)), de scheve kamer (hoe kan dat water nu naar boven gaan? etc) en de ik-ben-groot-en-jij-bent-klein-kamer. Grappig, maar niets vergeleken bij het doolhof. Een behoorlijke relatietest zou ik zeggen. De route die 1.5km is, wordt vaak in 3 tot 5 kilometer gelopen. Igor wil graag voor de moeilijkste uitdaging gaan, maar neemt na een halfuurtje toch het wijze besluit om toch maar voor de makkelijke te gaan :-). Gelukkig vinden we de finish snel en dat betekent dat we met een uur weer buiten staan. Zeker geen kinderspel!

Vandaag de tent EINDELIJK droog kunnen opbergen en hier in Queenstown in de zon kunnen opzetten :-D Een onwerkelijk uitzicht op de bergen, maar voor 35 dollar per nacht werkelijkheid ;-)


Glimlach uit Queenstown


PS. Alvast gefeliciteerd met je verjaardag Marijke!
PS. Lubette, je weet natuurlijk al dat custard kan aanbranden…Igor weet dat nu ook :-D