Bye Bye Bryce
Door: dirkje
Blijf op de hoogte en volg Dirkje
21 September 2013 | Verenigde Staten, Bryce Canyon City
Ernstig is het als je niet meer weet waar je gisteravond zo leuk gegeten hebt.. :-$ tijd voor een rustmomentje? Welnee, die hadden we net gehad! En gewoon even dom om te vergeten dat we bij de cowboys gegeten hebben :-)
We love Bryce! En niet alleen omdat we weer een hert hebben gezien, hihi. Maar omdat we Bryce Canyon beleefd hebben in plaats van alleen gezien. Die altijd handige shuttle bus bracht ons naar onze eerste wandeling waar we langs de rim (rand van de kloof) wandelden. In het begin nog wel met een hek er om heen, maar de verdere route is een potentieel veel te gevaarlijk pad voor kinderen, klieren en niet-grappige-grappenmakers. Gelukkig zijn wij vier volwassen mensen en hebben wij genoten van die rare, maar mooie rotsen.
We love thee, maar op een of andere manier hebben we thee(smaken) gevonden waarbij je er 1 kop in giet en er binnen een uur een tienvoudige hoeveelheid aan vocht een weg naar buiten zoekt. :-s Wat waren Johanna en ik dus blij met dat gat in de grond bij Inspiration Point. ...ondanks dat dat gat aan het einde van het seizoen al redelijk vol zat... (lees nu smiley die vies gezicht trekt)
Enfin, het WANDELEN smaakte naar meer en uiteindelijk werd het meer dan we wilden. De korte wandeling bleek wel plotseling te eindigen. Het 'end of route' bordje stond voor ons veel te laag in het dal. #gevalletjeoeps :-) En tja, diezelfde weg terug vonden we geen optie, dat was namelijk een heeele klim. En ondanks dat we wisten dat we een keer omhoog moesten, kozen we liever voor het onbekende. Uiteindelijk een zeer goede keuze ondanks dat het niet zo voelde toen we 1.000 hele meter moesten klimmen. Pfff, zucht, steun in veelvoud! Maar het was het waard hoor, wat een grote rotsen, wat een aparte natuur, wat een stilte. Dit is natuur beleven in plaats van zien!
Terug bij de camping betekende wel zwembad time, zonnen, die buikjes van ons mochten wel wat kleur krijgen. Zo gezegd, zo gedaan dus :-) Gevolgd door een dineetje in de schuur bij Ebenezer met live western muziek. (let wel: dit is NIET hetzelfde als country muziek) Erg leuk om mee te maken en het eten was wederom in overvloed en smaakte goed.
Weer-op-temperatuurknuffels van ons (er had ijs op de ramen gestaan bij de buren)
We love Bryce! En niet alleen omdat we weer een hert hebben gezien, hihi. Maar omdat we Bryce Canyon beleefd hebben in plaats van alleen gezien. Die altijd handige shuttle bus bracht ons naar onze eerste wandeling waar we langs de rim (rand van de kloof) wandelden. In het begin nog wel met een hek er om heen, maar de verdere route is een potentieel veel te gevaarlijk pad voor kinderen, klieren en niet-grappige-grappenmakers. Gelukkig zijn wij vier volwassen mensen en hebben wij genoten van die rare, maar mooie rotsen.
We love thee, maar op een of andere manier hebben we thee(smaken) gevonden waarbij je er 1 kop in giet en er binnen een uur een tienvoudige hoeveelheid aan vocht een weg naar buiten zoekt. :-s Wat waren Johanna en ik dus blij met dat gat in de grond bij Inspiration Point. ...ondanks dat dat gat aan het einde van het seizoen al redelijk vol zat... (lees nu smiley die vies gezicht trekt)
Enfin, het WANDELEN smaakte naar meer en uiteindelijk werd het meer dan we wilden. De korte wandeling bleek wel plotseling te eindigen. Het 'end of route' bordje stond voor ons veel te laag in het dal. #gevalletjeoeps :-) En tja, diezelfde weg terug vonden we geen optie, dat was namelijk een heeele klim. En ondanks dat we wisten dat we een keer omhoog moesten, kozen we liever voor het onbekende. Uiteindelijk een zeer goede keuze ondanks dat het niet zo voelde toen we 1.000 hele meter moesten klimmen. Pfff, zucht, steun in veelvoud! Maar het was het waard hoor, wat een grote rotsen, wat een aparte natuur, wat een stilte. Dit is natuur beleven in plaats van zien!
Terug bij de camping betekende wel zwembad time, zonnen, die buikjes van ons mochten wel wat kleur krijgen. Zo gezegd, zo gedaan dus :-) Gevolgd door een dineetje in de schuur bij Ebenezer met live western muziek. (let wel: dit is NIET hetzelfde als country muziek) Erg leuk om mee te maken en het eten was wederom in overvloed en smaakte goed.
Weer-op-temperatuurknuffels van ons (er had ijs op de ramen gestaan bij de buren)
-
22 September 2013 - 09:07
Annie:
Jongens jongens wat is dit allemaal geweldig. Weer met een big (lees bigger) smile vanochtend jullie verhaal gelezen en nog niet eens mijn ontbijt gehad ;). Puur genieten. Maak er een topweek van en laat het aftellen maar aan ons over want wij kunnen niet wachten om jullie verhalen 'in het echt' te horen. Een dikke knuffel van ons allemaal en tot vandaag over een week, doei doei Annie -
22 September 2013 - 09:08
Annie:
Vergeet ik helemaal: ik heb die Ebenezer dinner show even ge-you tubed. Zag er erg gezellig uit ;) -
22 September 2013 - 11:48
Anouk:
Hi lieverds, wat een leuke verhalen! Geniet er maar lekker van. Dikke knuffel -
22 September 2013 - 13:32
Mam:
Wat een belevenis om dit te lezen alleen al, laat staan dat jullie dit echt hebben gedaan.. en meegemaakt. Leuke foto's gezien bij Evert.... Die vertrekt morgen naar India, weer een stipje op onze wereldkaart....
Lieve groetjes voor jullie viertjes. xxx -
23 September 2013 - 20:16
Annie:
Iedereen hier is hyper, snap er niks van, waar zou dat van komen ;) -
23 September 2013 - 20:53
Riet:
Dirkje haar verjaardag?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
